1. |
σ'ακούω
04:31
|
|||
|
Σ’ ακούω να μιλάς για παλάτια που δεν είχες η δεν μπήκες
συνομωσίες μυστικές με ήρωες και ιερούς προφήτες
ρόδες γυαλιστερές και ματζικ στρας γκλάμουρ εκ δεξιών
δι ευχών των αγίων υπέροχων χρημάτων ημών.
Σ’ ακούω να μιλάς με θυμό για αδιάλλακτους ανθρώπους
φανταστικά μαχαίρια που σου μπήξανε με ποικίλους τρόπους
μου λες πως δεν σ’ αρέσει αυτή η πόλη που δεν ξέρει πια να ζει
ε τώρα τελικά κατάλαβα πως πέθανες εσύ.
Προσεύχεσαι στο αύριο να σου έρθουν όλα πάλι βολικά
και ο θεός που αγάπησες στις τσέπες σου μέσα να τρυπώσει
να ξεπληρώσεις θάνατο, ιδέες ,πλαστικά ιδανικά
με τον χορό της νίκης σου τον διάβολο ξανά να τον ζυγώσεις
Να ξέρεις όμως κάποιοι έχουνε το τέλος μπρός στα πόδια τους
μυρίζουν χώμα και οξύ το ξέρουν πως δεν ζουν αιώνια.
το μητρικό το γάλα έχει γίνει μια ανάμνηση θολή
και ρεύονται τον θάνατο που θα ‘ρθει κάποια μέρα σαν γιορτή.
|
||||
2. |
αντιεξουσιαστικό
04:08
|
|||
|
Να ζούσα σ’ ένα τόπο που έχει πάψει η εξουσία
σε μια αυλή όπου οι άνθρωποι έχουνε ξενοιασιά
εκεί που οι λύπες εύκολα γίνονται ευτυχία
Και οι φτωχοί τα πλούτοι τους μετράνε στα πιοτά!
Ας ήτανε στον κόσμο να’ χε πάντα ειρήνη
οι αρχηγοί να υπήρχαν σε βιβλία ιστορικά
Για άρχοντα να είχαμε την στρογγυλή σελήνη
Τον ήλιο και τα δέντρα και τα ψιλά βουνά.
βάλτε με τώρα μέσα σε φορμόλη
μέχρι να πάψει η εξουσία
Οι εποχές θα έδιναν την κάθε τους τροφή
Οι μέρες θα ήταν ζωηρές σαν κόρες στα λιβάδια
και ‘μείς θα απολαμβάναμε την κάθε τους ορμή
τις νύχτες σαν γινόμασταν οι υιοί της αστραπής!
θα σε έπαιρνα να φεύγαμε ταξίδια όπου βγάλει
θα νοιώθαμε για πάντα σαν τα μικρά παιδιά
Και όταν θα ερχότανε ο ύπνος να μας πάρει
Ας έσβηνα στο πλάι σου μαζί με την φωτιά.
βάλτε με τώρα μέσα σε φορμόλη
μέχρι να πάψει η εξουσία
|
||||
3. |
Basma
03:13
|
|||
|
Ονειρευόταν να χορέψει στην βροχή
μα βρέχει δίχως να είναι αυτή η μπαλαρίνα
είχε στο σπίτι της παιχνίδι την ζωή
τώρα σε ένα σταθμό περιμένει την ελπίδα.
Πολύχρωμες εικόνες στο παράθυρο
από του ουράνιου τόξου κι άλλο, ακόμα πιο φωτεινές
τώρα ένα γκρίζο πέπλο τύλιξε τον κόσμο της
λες και χαθήκανε τα χρώματα για πάντα απ’ τις ψυχές.
χαϊδεύει κύματα μεγάλα αντί τα όμορφα μαλλιά της
οι φωνές ηχούν μες την ψυχή της τρομακτικές
οι προσευχές της δεν ακούνε άλλο στο όνομά της
ότι την έφερε εδώ δεν είναι στα λογικά της…
και περιμένει στο σταθμό κρατάει ένα χέρι
και δεν θέλει να χαθεί από αυτό
τώρα ακόμα και δω τα μαύρα σύννεφα
έχουνε μαζευτεί στον κρύο ουρανό
σε ένα ταξίδι πολύ γρήγορο χωρίς τελειωμό
ας ήσουν ψέμα σε ένα φιλμ με θέμα
όπου αυτός ο πόλεμος τελείωσε επιτέλους για εσένα
και στο δωμάτιο σου ο ήλιος φέγγει πάλι για εσένα
|
||||
4. |
τα λάβαρα
04:59
|
|||
|
το άγνωστο κάθε πρωί και ο διάολος κάθε βράδυ
υπνοβατούνε στην ψυχή και αυτή όλο ξεψυχάει.
ανήσυχοι καιγόμαστε μεσ’ την δροσιά του Μάη
και μεθυσμένοι είπαμε δεν πάει άλλο, δεν πάει.
ναι η αλήθεια διώκεται και τα όνειρα που κάνω
σε ένα μεταλλικό κλουβί τους κόπους μου να βάζω
το ψέμα λες και ξάγρυπνο στέκει στην γωνία
έχει διάφανο κεντρί τρυπάει την κοινωνία.
Τα λάβαρα που σου έμαθαν ψιλά να τα ανεμίζεις
σε ρίξανε στα χαμηλά και αμήχανα ατενίζεις
ναι η αλήθεια διώκεται η εντατική γεμίζει
λίγο οξυγόνο αδερφέ το αίμα αρχίζει πήζει
ναι η αλήθεια διώκεται και τα όνειρα που κάνω
Δώσ’ μου οξυγόνο αδελφέ πρέπει να ανασάνω
Τα λάβαρα που σου έμαθαν ψιλά να τα ανεμίζεις
σε ρίξανε στα χαμηλά και αμήχανα ατενίζεις.
κάνε κουράγιο φίλε μου και φίμωσε το ψέμα
βαλε φωτιά στα λάβαρα και ας χύσεις αίμα, αίμα, αίμα,αίμα…
|
||||
5. |
το θεριό
04:18
|
|||
|
Είναι η μνήμη μου νωπή από του χότζα το σπαθί
Και αυτή του πάπα θριαμβευτή δεν ξεχνιέται η αγχόνη
Όλοι του Βούδα οι αιρετοί και οι σταυροφόροι εκλεκτοί
πλέκουν για το τέλος μου θηλιά, και ένα όμορφο στεφάνι!
Και μας μισείς και μας μισείς και μας σκοτώνεις για να ζεις
Μας αγαπάς μας αγαπάς γιατί σου φέρνουμε χρυσάφι
Με προσευχές και φυλακτό πάνω στα στήθη θησαυρό
Ποτέ δεν άλλαξες τον κόσμο, μα τον βυθίζεις στο σκοτάδι.
δεν θέλω να ‘χω ένα θεριό στον κήπο μου λυμένο
να παριστάνει αυτό τον φύλακα και ‘γω φυλακισμένος
με τα γαμψά τα νύχια του πάνω στην σάρκα να βολτάρει
να μπήξει τους κυνόδοντες του, σαν σήκωσα κεφάλι.
Και μας μισείς και μας μισείς και μας σκοτώνεις για να ζεις
μας αγαπάς μας αγαπάς γιατί σου φέρνουμε χρυσάφι
με προσευχές και φυλακτό μέσα στα στήθη θησαυρό
ποτέ δεν άλλαξες τον κόσμο, μα τον βυθίζεις στο σκοτάδι.
Και σε μισώ και σε μισώ γιατί μου πλένεις το μυαλό
λοβοτομές στον άθλιο, μέχρι να γίνει το σκλαβάκι
για όλα αυτά που αγαπώ, και όλα αυτά που δεν θα δω
φύγε απ’ την πόρτα μου θεριό, σου έχω αλλάξει το τροπάρι.
|
||||
6. |
θέλω να φύγω πια από δω
04:32
|
|||
|
στίχοι Κώστα Καρυωτάκη
|
||||
7. |
αθλιόφυτο
03:20
|
|||
|
Γεννήθηκα σε φάμπρικα
μεγάλωσα με φάρμακα
τα αδέλφια μου γεννιούνται συνήθως στα βουνά.
Δεν έχει εδώ βροχούλες τα φύλλα μου να πλένονται
το χώμα μου σκληρό σαν πέτρα, δεν μεγαλώνω πια.
Ζω σε ένα παράθυρο καπνοί και άνθρωποι επ’ άπειρο
μου πέταξαν μια τσίχλα και αποτσίγαρα πολλά
περνάει η καθαρίστρια ελπίδες για νεράκι
μα με ψέκασε με γυάλισε, σκέτη ομορφιά!
Κανένας δεν με βλέπει ούτε με θέλει πια.
Γιατί είμαι ένα άθλιο ένα αθλιότατο
ένα εξαίρετα άθλιο άθλιο φυτό
είμαι ένα άθλιο ένα αθλιότατο
ένα αθλιόφυτο πνιγμένο στον καπνό
|
||||
8. |
αντίτροφος
03:05
|
|||
|
Ήταν σαν σε ήξερα από καιρό
μα ξέχασα πως οι καιροί αλλάζουν
αλλάζουν και τα πρόσωπα και εγώ
τώρα οι συντροφιές μου μέσα μου στενάζουν
κράτησα τον θυμό να βρω τι φταίει
μα και σε αυτόν υπάρχει διαρροή
σαν ποταμός ξεχείλισε και τώρα ρέει
προς την κατεύθυνση που βρίσκεσαι εσύ.
Θυμός, θυμός, ξεχείλισε και πάλι ο ποταμός
και συ ψάχνεις πάλι ψάρια για να πιάσεις
θυμός, θυμός, ξεχείλισε και πάλι ο ποταμός
μα δυστυχώς για εσέ κατάλαβα το δόλωμα που βάζεις.
Ουρλιάζει η νύχτα θέλει πάλι να της πω
που έχουν πάει εκείνες οι ημέρες
αυτές που στόχευαν ευθεία στο μυαλό
τις σκότωσες με χαλασμένες σφαίρες
οι άνθρωποι να αλλάξουν μόνο θέλουν
έρωτα ,αγάπη και γλυκό ψωμί
και αν δεν αλλάξουν με αυτά να ξες πως φταίει
ο φασισμός που έχουν μέσα στην ψυχή.
Θυμός, θυμός, ξεχείλισε και πάλι ο ποταμός
και ψάχνεις πάλι ψάρια για να πιάσεις
θυμός, θυμός, ξεχείλισε και πάλι ο ποταμός
μα δυστυχώς για εσέ κατάλαβα το δόλωμα που βάζεις.
|
||||
9. |
σπορτσμαν
03:11
|
|||
|
Κάνω σπορ Έχω ένα όπλο
με τους φίλους μου πάω στο βουνό
είδα ένα πουλί Είδα ένα λαγό
τα σκότωσα και τα δυο Γιατί είμαι ένας σπόρτμαν.
Είναι ηδονή ο φόνος; Γίνετε ο θάνατος χαρά;
είναι η εξόντωση ενός κατώτερου όντος;
η μήπως είναι η δύναμη του όπλου που γκαβλώνεις με το μπαμ;
μπαμ μπαμ μπαμ!
Και πέφτει πέφτει η φύση νεκρή
στο πιάτο μου μέσα η ανταμοιβή
απτόητος καταριέμαι την στιγμή
που ξέφυγε απ’ την σφαίρα μου της μάνας το παιδί.
Απ’ το μπαμ μπαμ μπαμ!
Το όπλο εκπυρσοκρότησε
Και πάνω του η σφαίρα πότισε
το αίμα του λαγού το αίμα του πουλιού
του διπλανού του φίλου και αδελφού.
|
||||
10. |
θεάματα
01:53
|
|||
|
Πατάω το κουμπί με καθηλώνει η TV
βλέπω αυτόν που κυβερνάει και ένα πορνείο να με ρωτάει
αν θέλω να βρεθώ στου παραδείσου την αυλή
να πάρω φάρμακα πολλά αν θέλω να αισθανθώ καλά.
Εδώ που κυριεύει το ψέμα της αλήθειας
εδώ που όλοι λένε του τρόμου παραμύθια
εδώ και γω κοιμάμαι και τρώω από συνήθεια
τρέφω το μυαλό μου με κρέας από ποντίκια.
Έβγαλε κέρατα η στέγη μου και έκοψα τα μαλλιά μου
να βλέπω καθαρότερα το θέαμα μπροστά μου
επί του καναπέως 200 τα κιλά μου
και όταν θα είμαι έτοιμος: μνημόσυνο στο όνειρο!
Εδώ που κυριεύει το ψέμα της αλήθειας
εδώ που όλοι λένε του τρόμου παραμύθια
εδώ και γω κοιμάμαι και τρώω από συνήθεια
τρέφω το μυαλό μου με κρέας από ποντίκια!
Θεάματα , θεάματα, θεάματα
γλυκές ματιές που έγιναν προσανάμματα
στέλνουνε στον πάτο τα οράματα
δεμένο το μυαλό δεμένα και τα χέρια
δεμένη η ψυχή ξεχάσαμε τον ήλιο και τα αστέρια
ξεχάσαμε τον ήλιο και τα αστέρια! ΞΕΧΑΣΑΜΕ ΤΟ ΗΛΙΟ!!!
|
||||
11. |
σαν ποιητής
02:44
|
|
||
|
Αχνό το φως δεν σχηματίζει μιαν ελπίδα
κανένα σχέδιο φυγής δεν προχωρά
κανένας άνεμος να πνέει μανιασμένα
ούτε κι η νύχτα στο σκοτάδι της βουτά
Στήνω το σώμα μου ενάντια στο ρεύμα
σε ξεγελάω με διαστήματα σιωπής
απογειώνομαι ανάλαφρος σαν πνεύμα
είμαι νεκρός και ζωντανός σαν ποιητής.
Ο χρόνος που απομένει δεν τελειώνει
στριφογυρίζουμε στις ίδιες φυλακές
κι όμως μπορείς να μ’ αναστήσεις μ’ ένα νεύμα
κι εγώ μπορώ να σου χαρίσω δυο ζωές.
|
||||
ΦΟΥΡΝΕΛΟ Sidirokastro, Greece
Γράφουμε τραγούδια για την επανάσταση τον έρωτα και την θλίψη.Ο ήχος μας ''παίζει'' σε alt,folk,punk,reggae,Επίσης έχουμε
επενδύσει μουσικά σε στίχους μεγάλων του πνεύματος όπως του Κ.Καρυωτάκη του Φ.Νίτσε.
We write songs for revolution, love and sadness. We also have musically invested on spiritual people like Nietzsche, K.Kariotakis. We love to play folk, reggae, punk.
SIDIROKASTRO/GREECE
... more
If you like ΦΟΥΡΝΕΛΟ, you may also like:
Death is Nothing to Us
by Fiddlehead
Boston band featuring members of Have Heart and Basement take their earnest, motivational post-hardcore to thrilling new heights.
go to album
Lowdown Ways
by DADDY LONG LEGS
The NYC trio push their blown-out garage-blues sound into new territory, on both reinterpreted classics and originals.
go to album
A fascinating bit of bedroom outsider indie, Suchus has crafted nine songs with beguiling melodies and watery layers of guitar.
go to album
Old Mountain
by Good Good Blood
Ghostly indie rock from Good Good Blood, with skeletal guitars and distant, echo-shrouded vocals.
go to album
Impossible Sum
by maxwell stern
Poignantly rendered alternative rock from Maxwell Stern, formerly of Signals Midwest, explores feelings of disconnection and belonging.
go to album
Tying Airplanes To The Ground
by maxwell stern
The Philadelphia singer-songwriter offers a gentle & heartfelt track with all proceeds going to the National Independent Venue Association.
go to album
Better Lives
by Feral Conservatives
Feral Conservatives specialize in elegantly ornamented guitar pop, centered around Rashie Rosenfarb’s emotive vocals.
go to album
